Ocean Waves สองหัวใจหนึ่งรักเดียว (海がきこえる, lit. “I Can Hear the Sea”) เป็นภาพยนตร์อนิเมะทางโทรทัศน์ที่กำกับโดย Tomomi Mochizukiและเขียนโดย Kaori Nakamura เป็นภาพเคลื่อนไหวโดย Studio Ghibliสำหรับ Tokuma Shotenและ Nippon Television Network และฉายรอบปฐมทัศน์โดยเป็นส่วนหนึ่งของการครบรอบ 40 ปีของเครือข่ายเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 1993 หลังจากออกอากาศทาง NTV ก็ออกอากาศในบริษัทในเครือ NTV หลายแห่ง
สร้างจากนวนิยายชื่อเดียวกันของซาเอโกะฮิมุโระ เรื่องราวเกิดขึ้นในโทสะและโคจิ (เมือง) ในชิโกกุ เรื่องรักสามเส้าที่พัฒนาระหว่างเพื่อนที่ดีสองคนกับเด็กสาวใหม่ที่ย้ายจากโตเกียวมาเรียนมัธยมปลาย มันถูกผลิตขึ้นโดยเป็นส่วนหนึ่งของโครงการ Japan Arts Council Grant Program และเป็นความพยายามของ Studio Ghibli ที่จะอนุญาตให้ทีมงานที่อายุน้อยกว่าของพวกเขาสร้างภาพยนตร์ในราคาถูกพอสมควรหลังจากการเปิดตัวของPorco Rosso อย่างไรก็ตาม มันใช้ทั้งงบประมาณและเกินกำหนดเวลา
ปราสาท เวทมนตร์ของฮาวล์ Howl’s Moving Castle
Ocean Waves สองหัวใจหนึ่งรักเดียว ได้รับรางวัล Encouragement Award จากงาน Galaxy Award ครั้งที่ 31
เรื่องย่อ
ในเมืองโคจิ เมื่อสองปีก่อน ทาคุได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนของเขา ยูทากะ มัตสึโนะขอให้ไปพบที่โรงเรียนมัธยมของพวกเขา เขาพบยูทากะที่หน้าต่าง มองดูนักเรียนย้ายหญิงที่น่าดึงดูดใจซึ่งยูทากะถูกขอให้พาไปรอบๆ เด็กๆ พูดคุยกันเรื่องการทัศนศึกษาที่ฮาวายที่กำลังจะเกิดขึ้น ที่ประตูโรงเรียน ทาคุได้รู้จักกับเด็กสาวคนใหม่ ริคาโกะ มูโตะ เธอขอบคุณยูทากะที่บอกเส้นทางไปร้านหนังสือ ทาคุแซวยูทากะเกี่ยวกับความหลงใหลของเขา
ริคาโกะมีพรสวรรค์ด้านวิชาการและเล่นกีฬาเก่ง แต่ก็หยิ่งยโส ทาคุเชื่อว่าเธอไม่มีความสุขกับการออกจากโตเกียว แม่ของเขารู้จากการนินทาว่าการหย่าร้างทำให้แม่ของริกาโกะมาที่โคจิ ในการสนทนาทางโทรศัพท์กับยูทากะ เขาพบว่าริคาโกะอยู่ห่างจากบ้านของครอบครัว
ย้อนกลับไปที่โคจิ ปีที่สามเริ่มต้นขึ้นโดยริกาโกะกำลังสร้างเพื่อนชื่อยูมิ โคฮามะ ริคาโกะไม่ได้คืนเงินให้ทาคุและเขาสงสัยว่าเธอลืมไปแล้วหรือเปล่า Yumi ที่กำลังเศร้าโศกโทรหา Taku โดยไม่รู้ตัว โดยอธิบายว่า Rikako หลอกให้เธอมาที่สนามบินเพื่อแสร้งทำเป็นทริปคอนเสิร์ต เพียงเพื่อจะพบว่าจุดหมายที่แท้จริงของพวกเขาคือโตเกียว ตั๋วที่จ่ายด้วยเงินของ Taku เขารีบวิ่งไปที่สนามบิน ส่งยูมิกลับบ้าน โดยบอกว่าเขาจะไปกับริคาโกะ
เมื่อมาถึง ดูเหมือนว่าริกาโกะไม่ได้เตือนพ่อของเธอล่วงหน้า ซึ่งทำให้แผนการเดินทางของเขาหยุดชะงักกับแฟนสาว พ่อของเธอขอบคุณ Taku ชำระคืนเงินกู้และจัดห้องที่โรงแรม Hyatt Regency ต่อมา ริกาโกะอธิบายว่าตอนที่พ่อแม่ของเธอทะเลาะกัน เธอมักจะเข้าข้างพ่อของเธอเสมอ แต่ตอนนี้พบว่าเขาไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอ ปลอบเธอ ทาคุเสนอเตียงของเขาและพยายามจะนอนในอ่างอาบน้ำ เช้าวันรุ่งขึ้น ริคาโกะดูเหมือนกลับไปเป็นเหมือนเดิมและไล่ทาคุออกไปเพื่อที่เธอจะได้เปลี่ยนเสื้อผ้าไปกินข้าวกลางวันกับเพื่อน ทาคุเดินเตร่ไปทั่วเมือง หลังจากนอนหลับพักผ่อนในโรงแรมได้สำเร็จ ทาคุได้รับโทรศัพท์จากริคาโกะขอให้ช่วยจากโอคาดะแฟนเก่าซึ่งไม่เหมือนที่เธอจำเขาได้
เมื่อกลับมาถึงบ้าน ริคาโกะเมินทาคุ แต่ก็ไม่ปิดบังไม่ให้ใครเห็นว่าพวกเขาได้ค้างคืนด้วยกัน ทาคุค้นพบสิ่งนี้จากยูทากะ ซึ่งก่อนหน้านี้ได้เผชิญหน้ากับริคาโกะเพื่อสารภาพความรู้สึกที่มีต่อเธอ แต่ถูกปฏิเสธ ทาคุเผชิญหน้ากับริคาโกะในชั้นเรียนที่ทำร้ายเพื่อนสนิทของเขาและเรียกเธอว่า “เลวร้ายที่สุด!” เธอตอบสนองด้วยการตบเขาและเขาก็ตบเธอเป็นการตอบแทน
ปัจจุบันเครื่องบินของทาคุลงจอดและเขาได้รับการเสนอให้ขึ้นลิฟต์กลับบ้านโดยยูทากะ ซึ่งอธิบายว่าเขาต่อยเขาเพราะเขารู้ว่าทาคุได้ระงับความรู้สึกเพราะเห็นแก่เขา ที่งานรวมตัวของชั้นเรียน อดีตประธานนักเรียนชิมิสึกล่าวว่าเธอได้พบกับริคาโกะก่อนหน้านี้ เธออธิบายว่าขณะที่ริกาโกะเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยโคจิ เธอได้บินไปโตเกียวเพื่อพักการเรียนโดยไม่ได้ไปพบปะสังสรรค์ ทาคุรู้ว่าริคาโกะเป็นผู้หญิงที่เขาเคยเห็นที่สถานี เมื่อเดินกลับบ้าน ยูมิบอกทาคุว่าเธอได้พบกับริคาโกะด้วย ในโตเกียว ทาคุเห็นริคาโกะข้ามชานชาลาอีกครั้ง แต่คราวนี้ก็วิ่งไปหาเธอ ขณะที่รถไฟวิ่งออกไป เขาได้พบกับริคาโกะและตระหนักว่าเขารักเธอเสมอมา
บทความโดย : เสือมังกร